Het verbieden van online poker in de Verenigde Staten is zo ongeveer hetzelfde als het verbieden van seks buiten het huwelijk: het wordt toch gedaan, wet of geen wet, verbod of geen verbod. De Amerikanen hebben niets geleerd van de rampzalige gevolgen van de drooglegging in de dertiger jaren.
De weerstand tegen de wet uit 2006 is enorm, maar de voorstemmers van destijds hebben grote moeite toe te geven dat dit gedrocht een enorme vergissing was. Alleen al de totstandkoming van de wet geeft aan hoe politiek in de VS werkt. Destijds werd de UIGEA als een vodje aan een heel andere wet geplakt (dat heet een ‘lame duck’ in politieke termen) en er supersnel doorheen gejaagd. Het zou zoiets zijn als een wet tegen het gebruik van hoofddoekjes door het parlement te jagen door die achter een voorstel te plakken dat de verdeling van het strooizout regelt.
De gevolgen waren voor een aantal online casino bedrijven dramatisch. PartyGaming zag een enorm potentieel verdampen en moest zich terugtrekken op Europa. PokerStars dook de illegaliteit in en bleef Amerikaanse spelers accepteren via allerlei achterdeurtjes. Ze liggen al tijden onder vuur, maar omdat ze een groot aantal landtoernooien organiseren en door veel grote casinobazen gedoogd worden, blijven de handboeien vooralsnog op zak. De Amerikaanse organisaties, die de belangen van de spelers beogen, toepen om het hardst dat de overheid haar burgers uitlevert aan gewetenloze boeven, die buitengaats online casino’s op het internet beheren en alle regels aan hun laars lappen (een schromelijke overdrijving, maar als metafoor wel bruikbaar voor ze). De banken weten zich nog steeds geen raad met de wet, omdat er zo veel mogelijkheden zijn om kansspeltransacties tot stand te brengen zonder dat ze als zodanig herkend worden. De FBI legde beslag op rekeningen tot buiten de VS en ik ken minstens é
én op Curaçao wonende Nederlander, die op Antigua een paar miljoen ingepikt zag worden, eerlijk verdiend spaargeld, terwijl z’n grootste uitspatting op gokgebied het kopen van lotjes van de Zonnebloem was. En het stomme van de wet is, dat het niet geholpen heeft. Hier dringt de vergelijking met de beruchte drooglegging zich op. Ook toen bepaalde de overheid dat ze wel wisten wat goed was voor het volk, namelijk niet drinken. Het was de glorietijd van de misdaad, die beter georganiseerd raakte dan ooit en daar tot op de dag van vandaag de vruchten van plukt.
Alle pogingen om deze (woord van drie letters)wet ongedaan gemaakt te krijgen, zijn echter vruchteloos gebleven. Het lijkt wel of het om een Bijbeltekst gaat, zo omzichtig wordt er mee omgegaan. De aandacht ervoor in de pers is niet erg groot en het was dan ook een genoegen om eens een stuk 
in The Washington Times te lezen dat nou eens niet ging over gemiste kansen op werkgelegenheid en belastinginkomsten, maar waar de auteur zich de moeite had getroost eens een paar voorbeelden boven tafel te brengen van gewone mensen, die met online poker nou precies datgene extra verdienden wat ze voor hun ontplooiing nodig hadden. Geen verhalen over pokermiljonairs, over wonderboys, over casinotoernooien met veel publiek, drank en vrouwen, nee, gewoon mensen als u en ik. The online players next door heet het en het is absoluut de moeite van het lezen waard. Dat het artikel ook nog eens een aantal gegronde redenen aanvoert waarom poker helemaal niet als een kansspel gezien moet worden, is alleen maar mooi meegenomen.
Maar opnieuw gloort er een beetje hoop aan de einder. De ontwikkelingen in een aantal afzonderlijke staten worden natuurlijk met bijzondere aandacht gevolgd in de branche, maar nu is er een andere politicus met enige gewicht in de schaal, die de UIGEA onder de lamp moet leggen. Het betreft de Republikein Darrell Issa (foto rechts), die momenteel voorzitter is van de US House Oversight Committee. Hij zat er ook al in 2006 toen hij zelf de UIGEA steunde. Een bekeerling? Een man in boetekleed? Nee, maar hij wilde graag weten van de Amerikaanse zakenmensen welke wetten een hindernis opwierpen voor een voorspoedige groei van business in en voor de Verenigde Staten. Misschien had hij zelf nooit aan die vermaledijde UIGEA gedacht, maar het kwam als een boemerang op hem af. Tienduizenden banen voor het oprapen, miljarden aan extra belastinginkomsten, juichende banken als ze van dit gezwel af zullen zijn, en dolblije consumenten, die uit de illegaliteit kunnen komen, netjes belasting kunnen betalen en eindelijk ook voldoende beschermd kunnen worden tegen malafide aanbieders van online kansspelen.
Gaan we een nieuw Amerikaans treurspel tegemoet? Een klassieke opera met als titelsong ‘O Issa und Osiris’. Dan heb ik nog wel een mooie tekst uit Die Zauberflöte, heel toepasselijk voor de UIGEA en netjes vertaald in het Engels, want meneer Issa spreekt wellicht geen Duits…
the quest you speak of, it isn’t bound for glory
no grail exists within this heathen land
you think we find ourselves at gates of new salvation
when I can only sense…the end is near
